Angelique fotografeert al sinds haar 20e, voornamelijk landschappen en vlinders. Toen het digitale tijdperk zijn intrede deed in de fotografie is Angelique ruim 10 jaar gestopt met fotograferen. Sinds de aanschaf van een Canon Powershot, en later een Canon G3x is het plezier in fotograferen weer teruggekomen. Ze fotografeert vooral graag kleine dieren, waarvan met het blote oog de fraaie details vaak nauwelijks waarneembaar zijn. Verder vindt ze het leuk om te laten zien hoe insecten hun landschap waarnemen. En buitenkansjes zoals een mooi portret van een torenvalk maakt ze ook graag. Alle foto’s zijn in Zeeland, voornamelijk Walcheren, of tijdens vakanties genomen.

Toen Alco een jaar of 12 was kreeg hij van een tante een Kodak instamatic, waar je zo’n cassette in moest doen. De kwaliteit van deze foto’s waren zodanig bedroevend dat hij er niet veel foto’s mee gemaakt heeft. Pas in de 90’er jaren vond hij tijd (en geld) zich wat serieuzer met fotografie bezig te gaan houden en kocht een spiegelreflex van Fuji, met daarbij een zoomlens. Helaas verloor deze lens tijdens een vakantie in Madagascar een schroefje, waardoor het fotograferen enigszins hachelijk werd omdat de lens met plakband bij elkaar gehouden moest worden. Reden een Nikon F50 aan te schaffen, want ‘daarvoor kun je in elke fotozaak terecht’. Alco vond het niet nodig verder zich op welke manier dan ook te scholen, zodat de foto’s, ondanks een goede camera, niet meer waren dan kiekjes.

Gelukkig vond hij later dat er toch maar wat aan educatie gedaan moest worden en heeft hij een goede en enthousiasmerende docent gevonden in Franklin Gelderland, heeft hij een goede camera aangeschaft en de resultaten daarvan kun je bewonderen op deze site.

Het hondje. Bron van vermaak en ontvanger van eten.

Blaft nooit. Maar bijt ook niet.